به نقل از «آفتاب»

حواشی سفر ابراهیم رئیسی به روسیه؛ ماجرا چیست؟

تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۵۸۸۲۳

آفتاب‌‌نیوز :

رویداد۲۴ نوشت: سفر‌های ابراهیم رئیسی به مسکو هربار جنجال‌آفرین می‌شود. اولین سفر رئیسی به مسکو در بهمن ماه ۱۴۰۰ با حواشی متعددی از نماز خواندن در کاخ کرملین و انتخاب یک میز ۵ متری برای گفتگوی دوجانبه روسای جمهور گرفته تا عدم استقبال رسمی پوتین از رئیس جمهور ایران و فریاد‌های «Go Go» مسئول تشریفات ریاست جمهوری مقابل کاخ همراه بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در دومین سفر رئیس جمهور به مسکو، حواشی شکل دیگری داشته است.

خبرگزاری ایرنا صبح روز پنجشنبه از سفر ابراهیم رئیسی به مسکو خبر داد و نوشت «آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری کشورمان به دعوت ولادیمیر پوتین همتای روس خود به مسکو سفر کرده است. تصاویر بدرقه سرد پوتین از رئیس جمهور ایران در سفر اول و گاف‌های تیم تشریفاتی ریاست جمهوری در بهمن ۱۴۰۰ باعث شده بود این بار همه تمرکز هیات همراه رئیس جمهور و وزارت خارجه بر معکوس کردن آثار منفی سفر قبلی باشد. بدرقه گرم پوتین از ابراهیم رئیسی هنگام خروج او از کاخ کرملین احتمالا در نتیجه بازتاب‌های منفی استقبال سرد سفر اول بوده است. پوتین این بار رئیس جمهور ایران را کنار در اتومبیل تشریفات بدرقه کرده است. طبیعی است که این صحنه در رسانه‌های نزدیک به دولت بازتاب قابل توجهی پیدا کند.

وزیر خارجه ایران درباره اهداف سفر کوتاه ابراهیم رئیسی به مسکو در توییتر خود توضیح داده و گفته «طی سفری کوتاه، مذاکرات و دیدار کاری مهم روسای جمهور ایران و روسیه در کرملین مسکو بمدت پنج ساعت انجام شد.»

حسین امیرعبداللهیان در ادامه نوشت: «بخش مهمی از مذاکرات بر موضوع فلسطین تمرکز داشت. طرفین بر ضرورت توقف فوری جنگ و نسل‌کشی در غزه و کرانه، توقف کوچ اجباری ساکنان غزه و گشایش بی‌درنگ مرز رفح برای ارسال کمک‌های گسترده انسانی به سراسر غزه تاکید داشتند. روسیه به ابتکار عمل می‌اندیشد.»

سفر رئیسی به مسکو به دعوت پوتین نبوده است!

اما آنچه این سفر را جنجالی کرده اظهارات پوتین در جریان گفتگو‌های دو جانبه با ابراهیم رئیسی بوده است. پوتین در بخشی از این گفتگو‌ها که در مقابل دوربین رسانه‌ها انجام می‌شد گفت «از فراز حریم هوایی ایران عبور می‌کردم و تمایل داشتم همان جا فرود کنم تا با شما ملاقات کنم، ولی به من خبر دادند که خود جنابعالی تمایل دارند به مسکو سفر کنند.»

این اظهارنظر نشان می‌دهد برخلاف ادعای رسانه‌های دولتی، رئیس جمهور ایران به دعوت پوتین به مسکو سفر نکرده بلکه تمایل به دیدار با پوتین از جانب طرف ایرانی مطرح شده است. منظور پوتین به عبور از حریم هوایی ایران، سفر روز چهارشنبه او به امارات متحده عربی و عربستان سعودی است. این یعنی پوتین تا روز چهارشنبه (یک روز قبل از سفر رئیسی به مسکو) از این سفر اطلاعی نداشته است. رئیس جمهور روسیه، روز چهارشنبه، ۱۵ آذرماه، سفری یک روزه به خاورمیانه برای دیدار با سران عربستان سعودی و امارات متحدهٔ عربی وارد ابوظبی شد.

پوتین در امارات با استقبال گرمی روبرو شد، اما در کنفرانس مطبوعاتی با ولیعهد عربستان سعودی، پس از گفتن این عبارت که این کشور از خلیج فارس استقلال خود را به دست آورده، با اعتراض محمد بن سلمان روبرو شد که صحبت‌های او را قطع کرد و گفت: «عربستان سعودی هرگز استقلال خود را از کسی به‌دست نیاورده است... عربستان هرگز مستعمره نبوده است.»

دلیل سفر رئیسی به روسیه چه بود؟

سفر ناگهانی رئیسی به مسکو نگرانی‌هایی را در جهان ایجاد کرده است. برخی رسانه‌ها مدعی شده‌اند که این سفر در واقع با هدف پیگیری خرید سوخو ۳۵‌های روس انجام شده است. هفته اول آذر ماه خبرگزاری تسنیم به نقل از سیدمهدی فرحی جانشین وزیر دفاع ایران از قطعی شدن ورود بالگرد هجومی میل ۲۸، جنگنده سوخو ۳۵ و هواپیمای آموزشی یاک ۱۳۰ به سازمان رزم نیرو‌های مسلح خبر داده بود.

اگرچه کرملین تاکنون علنا این خبر را تایید نکرده، اما سفر رئیسی به مسکو نگرانی غرب از قطعی شدن این قرارداد را تشدید کرده است. مقامات ایران مکررا اعلام کرده‌اند که به زودی هواپیما‌های پیشرفته روسی را دریافت می‌کنند. خبرگزاری تسنیم نزدیک به سپاه پاسداران ۲۵ دی ماه سال پیش در یک گزارش از قول شهریار حیدری عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نوشت: «جنگنده‌های سوخو۳۵ که ایران به روسیه سفارش داده، اوایل سال آینده وارد کشور می‌شود. اما این اتفاق تاکنون محقق نشده است. اواسط شهریور ماه امسال بعد از سال‌ها ادعای دریافت جنگنده سوخو-۳۵ از روسیه، دو عدد یاک ۱۳۰ آموزشی وارد خاک ایران شد.»

حتی اگر مساله پیگیری خرید‌های نظامی ایران از روسیه در راس دستورکار سفر ناگهانی رئیس جمهور به مسکو نبوده باشد و سفر همانطور که وزیر خارجه اعلام کرده، با هدف تشریک مساعی در زمینه جنگ غزه صورت گرفته باشد، باید به واگرایی منافع دو کشور در فلسطین اشاره کرد. ایران و روسیه هر دو از ابتدای جنگ خواستار آتش‌بس فوری حملات شده‌اند.

ایران به عنوان رهبر محور مقاومت تلاش کرده با در تعامل با گروه‌های عضو این محور، مانع از توسعه جنگ به سایر نقاط منطقه شود، اما به نظر نمی‌رسد روسیه از وضعیت به وجود آمده در منطقه چندان ناراضی باشد. آغاز جنگ در غزه همه توجه‌ها را از اوکراین به سمت فلسطین معطوف کرده و از سوی دیگر منابع غرب را که پیش از این برای حمایت از اوکراین هزینه می‌شدند، به سمت اسرائیل سرازیر کرده است. این وضعیت به سود ولادیمیر پوتین بوده و توقف آن می‌تواند منافع روسیه را تهدید کند. از سوی دیگر ادامه جنگ در خاورمیانه بر قیمت نفت تاثیر گذاشته و بهای آن را بالا برده است. روسیه به عنوان یک کشور نفت‌خیز از این وضعیت سود می‌برد.

منبع: آفتاب

کلیدواژه: ابراهیم رئیسی ایران و روسیه سفر رئیسی به مسکو رئیس جمهور ایران ابراهیم رئیسی عربستان سعودی سفر رئیس رسانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۵۸۸۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پولیتیکو : مرد شماره دو روسیه از ولادیمیر پوتین هم ترسناک تر است/ نیکلای پاتروشف استفاده از سلاح هسته ای را تبلیغ می کند

به گزارش جماران، «هنگامی که ابر آتشفشان یلوستون فوران می کند، تمام زندگی در قاره آمریکای شمالی را از بین می برد. سیبری به یکی از امن ترین مکان های روی زمین تبدیل خواهد شد - که دلیل دیگری است که "نخبگان آنگلوساکسون" می خواهند این منطقه را از روسیه بگیرند.»

این جملات را نیکلای پاتروشف، دومین مرد قدرتمند مسکو بر زبان رانده است. پاتروشف که در حال حاضر رئیس شورای امنیت روسیه است، از زمان خدمت این دو نفر در KGB در لنینگراد در دهه 1970، همکار ولادیمیر پوتین بوده و اکنون مشاور ارشد و معتمد رئیس جمهور است.

پاتروشف به عنوان یک ژنرال ارتش و مدیر سابق FSB - آژانس جانشین KGB اتحاد جماهیر شوروی - فرمانروای دیگر سرویس‌های مخفی این کشور نیز محسوب می شود . در میان اعضای کرملین، به نظر می رسد که او به تنهایی دارای مجوز برای صحبت به جای پوتین در مورد موضوعات استراتژیک، از جمله سلاح های هسته ای، جنگ در اوکراین،  دیدگاه روسیه نسبت به ایالات متحده، اروپا و ناتو است.

به دنبال رهبری پوتین، بسیاری از بوروکرات‌های ارشد روسی در تولید تئوری‌های توطئه هیولایی با یکدیگر رقابت می‌کنند. با این حال، حتی در این جمعیت متلاشی شده، پاتروشف به دلیل هولناکی و شدت خصومت ضد غرب - و به ویژه ضد ایالات متحده – از دیگران در رتبه بالاتری قرار دارد.  

هذیان گویی های او باعث  یادآوری این حقیقت می شود که  اگر پوتین فردا قدرت را از دست بدهد، جانشینان بالقوه او می توانند جنگ طلب تر و توسعه طلب تر باشند، نه کمتر.  آمریکایی‌ها باید نگران این باشند که چقدر دیدگاه پاتروشف تقویت کننده دیدگاه رئیس او است که در راس قدرت در کرملین نشسته است. نکته دیگری که ایالات متحده باید نگران آن باشد این است که  چگونه خشم آمیخته به توهم او رویکردهای جنگ جویانه او که در مصاحبه‌های طولانی با روزنامه‌های پرتیراژ روسیه به خط حزب تبدیل می‌شود، در ذهن میلیون ها روس جا خوش می کند.

به نظر رئیس شورای امنیت، محاصره روسیه توسط غرب در قرن بیستم هیچ ارتباطی با کمونیسم و جنگ سرد نداشت. در واقع، سقوط اتحاد جماهیر شوروی قدرتمند، این کشور را به هدف نرم‌تری برای توطئه‌گران غربی تبدیل کرد و ایالات متحده تلاش کرد تا با استفاده از این فرصت، روسیه را وادار به کنار گذاشتن «حاکمیت، آگاهی ملی، فرهنگ  و یک سیاست داخلی و خارجی مستقل کند».  اهداف نهایی این توطئه، تجزیه روسیه، حذف زبان روسی، حذف این کشور از نقشه ژئوپلیتیکی، و محدود کردن آن به مرزهای دوک نشین مسکووی، قلمرو کوچک قرون وسطایی است.

در دنیای پاتروشف، ایالات متحده ویروس‌های جدیدی را در آزمایشگاه‌های تسلیحات بیولوژیکی اختراع می‌کند تا مردم «ایالت‌های قابل اعتراض» را نابود کند، و ویروس کووید-19 می تواند توسط پنتاگون با کمک چندین شرکت دارویی فراملیتی ایجاد شده باشد.

بزرگترین داستان فعلی او ماجرای اوکراین است، تقابلی که ظاهراً «در واشنگتن مهندسی شده است».

براساس ایده او،  در سال 2014، ایالات متحده انقلاب میدان را در کی یف طراحی کرد که در حقیقت یک کودتا بود تا  رئیس جمهور طرفدار مسکو را بیرون رانده و سعی کند اوکراینی ها را با تنفر از هرچیزی که مربوط به روسیه است همدم کند. به گفته او امروز، اوکراین چیزی بیش از یک میدان آزمایش برای تسلیحات قدیمی ایالات متحده و همچنین مکانی نیست که غرب ترجیح می دهد از منابع طبیعی آن بی رحمانه بهره برداری کند در حالی که خبری از جمعیت بومی در آن نیست.  پاتروشف ادعا می کند که حفظ اوکراین به عنوان یک کشور مستقل در برنامه های آمریکا نیست.

 این تصویری از جهان است که پاتروشف به پوتین ارائه می کند. نیکلای پتروف، جامعه شناس سیاسی برجسته روسی، استدلال می کند که این مشاور "چارچوبی" برای دیدگاه رئیس جمهور روسیه فراهم می کند.

پاتروشف در ماه مه گذشته گفت که سرویس های ویژه غربی تروریست ها و خرابکاران را برای "ارتکاب جنایت در خاک کشورمان" آموزش می دهند. غیرنظامیان روسیه به دلیل این دیدگاه آسیب دیده اند. هفته‌ها قبل از حمله تروریست‌های داعش به یک سالن موسیقی در حومه مسکو در اواخر ماه گذشته، مقامات اطلاعاتی ایالات متحده به دولت روسیه در مورد تهدیدی برای محل برگزاری مراسم اطلاع رسانی کردند. پوتین هشدار ایالات متحده را رد کرد و آن را "باج‌خواهی آشکار" و "توطئه ای برای ترساندن و بی ثبات کردن جامعه ما" خواند.

در عرصه سیاست خارجی هم کار اصلی در سیاست گذاری را پاتروشف انجام می دهد و جایگاه سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه را به وظایف تشریفاتی و امضای معاهدات بی معنی تقلیل می دهد. همانطور که ماکسیم گلیکین، روزنامه‌نگار تبعیدی روسی اشاره کرده است، پاتروشف همان نقطه ای است که میدان و دیپلماسی به هم می رسند و  این پیوند به طور اجتناب ناپذیری گسترش می یابد.

 او برای دیدار با نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا و دانیل اورتگا، رئیس جمهور نیکاراگوئه، به آمریکای لاتین سفر کرده است. پاتروشف با رئیس جمهور کوبا، درباره «انقلاب های رنگی سازماندهی شده توسط آمریکا»، «فعالیت های مخرب» سازمان های غیردولتی، و اعزام نیروهای کوبایی به بلاروس «برای آموزش» بحث کرد.

پاتروشف بر روی سیاست‌های تاریک تر پوتین نیز کار می‌کند. او احتمالاً در سال 2006 در مسمومیت الکساندر لیتویننکو، جدا شده از FSB در لندن دست داشت. پاتروشف همچنین مظنون به دخالت مستقیم در قتل یوگنی پریگوژین، فرمانده شورشی گروه مزدور واگنر در آگوست گذشته است. قتل قضایی مخالف برجسته رژیم، الکسی ناوالنی نیز بدون تأیید پاتروشف ممکن نبود. در واقع، همان طور که الکساندر رایکلین مقاله نویس روسی اپوزیسیون اشاره کرده است، تنها مقاماتی که می توانستند اجازه اعدام آهسته ناوالنی را صادر کنند، پوتین و پاتروشف بودند.

شاید جالب‌تر از همه، پاتروشف بر استراتژی هسته‌ای روسیه تأثیر داشته باشد. در اکتبر 2009، او در مصاحبه ای با روزنامه ملی ایزوستیا اعلام کرد که سلاح های هسته ای روسیه فقط برای استفاده در یک جنگ "در مقیاس بزرگ" نیست. برخلاف محدودیتی که در نسخه 2000 دکترین نظامی روسیه بیان شد، پاتروشف پیشنهاد کرد که تسلیحات هسته‌ای روسیه می‌تواند در یک درگیری منطقه‌ای متعارف یا حتی محلی هم در آستانه استفاده شدن قرار بگیرد.   او همچنین فکر می‌کرد که در یک «وضعیت بحرانی»، حمله پیشگیرانه علیه یک متجاوز «ممکن است منتفی نباشد». چهار ماه بعد، پوتین بازنگری در این دکترین را امضا کرد. همانطور که پاتروشف پیشنهاد کرده بود، برای روسیه برای دستیابی به بمب‌های اتمی و موشک‌های خود، دیگر لازم نیست درگیری «در مقیاس بزرگ» باشد. (تحریک پاتروشف برای حملات پیشگیرانه اتمی هنوز به متن دکترین تبدیل نشده است، اما باج گیری هسته ای صریح پوتین در دو سال گذشته نشان می دهد که پاتروشف ممکن است در نهایت به خواسته خود برسد.)

ایالات متحده در تلاش برای درک مقاصد روسیه، سعی کرده است پاتروشف را بهتر بشناسد. اولین تماس جیک سالیوان مشاور امنیت ملی با پاتروشف در 25 ژانویه 2021، پنج روز پس از تحلیف جو بایدن بود. سالیوان و پاتروشف علاوه بر ملاقات در ماه می همان سال، پنج بار دیگر تلفنی صحبت کردند. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، پاتروشف پس از گفتگوی آنها در ماه نوامبر، در مورد راه‌های "بهبود فضای روابط روسیه و آمریکا" بحث کرده است. یک بیانیه مشترک نشان داد که سالیوان و پاتروشف درباره "افزایش اعتماد بین دو کشور" گفتگو کرده اند.

سیزده هفته بعد روسیه به اوکراین حمله کرد. پاتروشف یکی از تعداد انگشت شماری از مقاماتی که از طرح پوتین اطلاع داشتند و بنا بر گزارش ها نیروی محرکه آن هم بود.

از نظر پاتروشف، غرب کم کم در حال منقضی شدن است. او گفته است که تمدن اروپایی آینده ای ندارد. سیاست آن در "عمیق ترین انحطاط اخلاقی و فکری" است و  به سمت "عمیق ترین بحران اقتصادی و سیاسی" پیش می رود. سقوط آمریکا نیز نزدیک است و براساس ایده پاتروشف آمریکا مانند لحاف چهل تکه ای است که دوخت های آن به راحتی قابل باز شدن هستند.

از این جهت و بسیاری دیگر، جهان بینی پاتروشف برای اکثر آمریکایی ها کاملاً بیگانه به نظر می رسد. آونگ تاریخ روسیه عموماً بین رژیم‌های وحشیانه و جنگ طلب و حکومت‌های خودکامه نرم‌تر و کمتر سرکوبگر که از رویارویی با غرب عقب‌نشینی می‌کنند، در نوسان بوده است. اما این الگو ممکن است برای آینده پس از پوتین صادق نباشد. پس از ربع قرن تحت حکومت پوتین، سرویس‌های مخفی روسیه، که پایه و اساس رژیم او بود، تمام نهادهای دیگر را تنزل داده و قدرت را در انحصار خود درآورده‌اند. پاتروشف که در ماه جولای 73 ساله می شود، یک سال از رئیس جمهور بزرگتر است. با این حال، اگر پاتروشف از برنامه های پوتین جان سالم به در ببرد، مطمئناً  ارتش مخفی خود را برای کمک انتقال قدرت در روز موعود در اختیار دارد.